Gün  gelir tüm  kelimelerin tükenir, susarsın.
Canım dediklerin canını  yakar,kirmamak ıçın susarsın  ama içten  içe  sen yıkılırsın. Göz bebeklerinin içine  baktığın, üzerine titrediğin tüm  dünyan sana karşı hücuma geçer en büyük  harflerle sana saldırır, sen söyleyecek söz bulamazsın.
Tahammül edemiyeceğin tüm o  şeyler başına  geldiğinde  işte  o zaman susmayı öğrenirsin.
Sükunet ile tek  tek anlatacagın her bir kelimeyi içten içe  kendine anlatırsın, Bakışlardaki hüznü gören yok dudakların da o zaman zaten mühürlenip kalir . Dilsiz, yorgun yüreğinde  patlatılan tokatları hazmetmeye, bağışlamak için bahanelerini   izah etmeye çalışırsın.
Kimi zaman da sevginin kelimelere ihtiyacı yoktur, kalbinde saklıdır. 
Susmak tebessümün ağlayan gözleridir.